Məqalədə Code de Pinco metodologiyası, onun əsas prinsipləri, sintaksis qaydaları və proqram təminatının hazırlanmasını sadələşdirmə yolları araşdırılır.

Pinco kazinoları:

Pinco Kodu sisteminin detallı təhlili və onun tətbiqinin xüsusiyyətləri

İtalyan mülki normativlərini düzgün tətbiq etmək üçün ilk növbədə müqavilə mübahisənizə aid olan konkret maddəni müəyyənləşdirin. Məsələn, 1321-1469-cu maddələr birbaşa müqavilə öhdəliklərini, 2043-2059-cu maddələr isə delikt məsuliyyətini tənzimləyir. Bu bölmələrin səhv tətbiqi hüquqi xətaların ən çox yayılmış mənbəyidir.

Qanunlar toplusunun 1175 və 1375-ci maddələrində istinad edilən ‘vicdanlılıq’ (buona fede) prinsipinə xüsusi diqqət yetirin. Bu anlayış sadəcə bir tövsiyə deyil; bu, məhkəmələrin müqavilə icrasına dair şərhlərinə təsir edən məcburi hüquqi tələbdir. Bu prinsipə məhəl qoymamaq, digər müqavilə şərtləri formal olaraq yerinə yetirilsə belə, çox vaxt əlverişsiz məhkəmə qərarlarına səbəb olur.

Müqavilələr tərtib edərkən, nizamnamədə müəyyən edilmiş ‘etibarsızlıq’ (nullità)‘ləğv edilə bilənlik’ (annullabilità) müddəalarını qabaqcadan nəzərə alın. Açıq bir fərq qoymaq lazımdır: etibarsızlıq müqavilənin hüquqi cəhətdən heç vaxt mövcud olmadığını, ləğv edilə bilənlik isə zərər çəkmiş tərəfə onu qüvvədən salmaq imkanı verdiyini göstərir. Bu şərtlərin sənədləşmədə proaktiv şəkildə təyin edilməsi gələcək mübahisələrin qarşısını alır.

Code de Pinco

Autentifikasiya modulunu 60 saniyəlik yenilənmə intervalı olan zaman əsaslı birdəfəlik parol (TOTP) alqoritmi ilə qurun. İstifadəçi etimadnaməsini heç vaxt açıq mətndə saxlamayın; heşləmə üçün minimum 65536 KiB yaddaş xərci ilə Argon2id istifadə edin.

Məlumatların ötürülməsi zamanı bütün API son nöqtələri TLS 1.3 tətbiqini tələb etməlidir. TLS 1.2 və ya SSL kimi daha köhnə protokollardan istifadə edilən hər hansı bağlantı cəhdi dərhal rədd edilməli və təhlükəsizlik hadisəsi kimi jurnala yazılmalıdır. Hər bir fərdi sorğu üçün sertifikat zəncirinin təsdiqlənməsi şərtdir.

Həmin metodologiyanın nüvə alqoritmi üçün yaddaş ayrılması hər bir instansiya üçün 128 MB-ı aşmamalıdır. Obyektlərin təkrar istifadəsi məqsədilə yaddaş hovuzu tətbiq etməklə “zibil toplama” (garbage collection) prosesinin yükünü ən azı 40% azaldın.

Sözügedən sistemdə xətaların idarə edilməsi üçün ümumi istisnalar yerinə, `MəlumatBütövlüyüPozuntusu` və ya `AutentifikasiyaUğursuzluğu` kimi xüsusi hazırlanmış siniflərdən istifadə olunmalıdır. Bu yanaşma, jurnal qeydlərinin aparılması və bərpa proseslərinin idarə olunması üçün daha dəqiq nəzarət imkanı yaradır.

Pinco yanaşması ilə dəyişənlərin və funksiyaların adlandırılması qaydaları

Dəyişən adları tipini deyil, məhz məqsədini və kontekstini əks etdirməlidir. Məsələn, userList adı users adından daha az məlumatvericidir, çünki “List” hissəsi artıqdır və aydınlığı azaldır.

Bulean tipli dəyişənlər sual formasında adlandırılır. is, has, can kimi prefikslərdən istifadə edin. Nümunə olaraq, isActive, hasPermission, canExecute. Bu, şərt bloklarında oxunaqlılığı artırır: `if (hasPermission) { … }`.

Funksiyalar həmişə bir fəaliyyət bildirdiyi üçün onların adları fellə başlamalıdır. Məsələn, getUserData, calculateTotalPrice, renderPage. Ad funksiyanın nə etdiyini dəqiq təsvir etməlidir. Parametrləri təkrarlayan adlardan çəkinin: saveUser(userObject) əvəzinə sadəcə save(user) daha anlaşıqlıdır.

Məlumat qaytaran funksiyalar üçün get prefiksi, mövcudluğu yoxlayanlar üçün check, bir dəyəri çevirənlər üçün isə to istifadə edilir. Məsələn, getUsers() istifadəçilər massivini qaytarır, checkValidity() isə `true` və ya `false` qaytarır. toString() bir obyekti sətirə çevirir.

Sabitlər (constants) tamamilə böyük hərflərlə və sözlər arasında alt xətt ilə yazılır (UPPER_SNAKE_CASE). Bu, onların proqram mətnində dəyişməz dəyərlər olduğunu dərhal göstərir. Nümunələr: MAX_CONNECTIONS, API_URL.

Anlaşılması çətin olan ixtisarlardan qaçın. usrMgr yerinə userManager, calcPrc yerinə calculatePrice yazmaq daha üstündür. Yalnız HTTP, API, URL kimi ümumi qəbul edilmiş qısaltmalar istisna təşkil edir.

Yan təsirləri (side effects) olan funksiyaların adları bunu bildirməlidir. Məsələn, render() və ya save() kimi adlar funksiyanın sadəcə bir dəyər hesablamadığını, həm də sistemin vəziyyətini dəyişdirdiyini (məsələn, DOM-u yeniləmək və ya verilənlər bazasına yazmaq) göstərir. Saf funksiyalar (pure functions) isə adətən birbaşa nəticəyə işarə edir: formatDate(date).

Layihə fayllarının və qovluqlarının Pinco metoduna görə strukturlaşdırılması

Layihənin kök qovluğu funksional məsuliyyətlərə görə bölünmüş bir neçə əsas kataloqdan ibarət olmalıdır. Bu yanaşma komponentlərin axtarışını və dəstəyini sadələşdirir. Kök qovluğun tövsiyə olunan strukturu aşağıdakı kimidir:

  • /src – Bütün ilkin mənbə fayllarının yerləşdiyi əsas qovluq.
  • /tests – Avtomatlaşdırılmış testlərin saxlandığı kataloq.
  • /docs – Layihə sənədləşməsi üçün ayrılmış yer.
  • /config – Müxtəlif mühitlər (development, production) üçün tənzimləmə faylları.
  • /assets – Şəkillər, şriftlər, ikonlar kimi statik resurslar.
  • /scripts – Quraşdırma, yerləşdirmə və ya digər köməkçi əməliyyatlar üçün skriptlər.

/pinco (Mənbə) qovluğunun detallı bölgüsü

Mənbə qovluğu fayl tiplərinə (məsələn, “controllers”, “models”) görə deyil, funksional modullara və ya “xüsusiyyətlərə” (features) görə strukturlaşdırılır. Hər bir modul öz məntiqini, interfeysini və digər elementlərini özündə cəmləşdirir.

  1. Modullara bölünmə:

    • /src/users/ – İstifadəçi ilə bağlı bütün məntiq.
    • /src/orders/ – Sifarişlərlə bağlı bütün məntiq.
    • /src/products/ – Məhsullarla bağlı bütün məntiq.
  2. Modulun daxili strukturu (məsələn, /src/users/):

    • users.api.js – Bu modulla bağlı server sorğuları.
    • users.model.js – Məlumat strukturu və onunla işləmə məntiqi.
    • users.ui.js – İstifadəçi interfeysi komponentləri.
    • index.js – Modulun digər hissələr üçün açıq olan ixrac nöqtəsi.
  3. Ümumi (paylaşılan) məntiq:

    • /src/shared/ – Bütün layihədə istifadə olunan ümumi komponentlər, funksiyalar və ya servislər üçün qovluq.
    • /src/shared/components/ – Ümumi UI komponentləri (düymələr, formalar).
    • /src/shared/utils/ – Yardımçı funksiyalar (tarix formatlaması, validasiya).

/tests qovluğunun strukturu

Test qovluğunun strukturu /src qovluğunun strukturunu tamamilə təkrarlamalıdır. Bu, testlərin mənbə faylları ilə əlaqəsini asanlıqla tapmağa imkan verir.

  • Əgər /src/users/users.api.js faylı mövcuddursa, onun testi /tests/users/users.api.test.js ünvanında yerləşməlidir.
  • Testləri tiplərinə görə qruplaşdırmaq üçün əlavə alt qovluqlar yaradıla bilər:
    • /tests/unit/ – Vahid testlər üçün.
    • /tests/integration/ – İnteqrasiya testləri üçün.
    • /tests/e2e/ – “End-to-end” testlər üçün.

/config qovluğunun tərkibi

Tənzimləmə faylları mühitə görə adlandırılır. Bu, fərqli mühitlər üçün fərqli parametrləri idarə etməyi asanlaşdırır.

  • default.json – Bütün mühitlər üçün standart tənzimləmələr.
  • development.json – Yalnız “development” mühiti üçün tənzimləmələr (standartları üstələyir).
  • production.json – Yalnız “production” mühiti üçün tənzimləmələr (standartları üstələyir).

Pinco çərçivəsində asılılıqların və xarici kitabxanaların idarə olunması

Layihənin kök qovluğunda yerləşən platform.dep faylı vasitəsilə bütün xarici asılılıqları mərkəzləşdirilmiş şəkildə idarə edin. Bu yanaşma layihənin strukturunu təmiz saxlayır və asılılıqların izlənməsini asanlaşdırır.

Hər bir asılılıq JSON formatında, kitabxananın adı açar, versiya nömrəsi isə dəyər olaraq təyin edilir. Versiyalar üçün Semantik Versiyalaşdırma (SemVer) standartından istifadə olunur. Bu, versiyalar arasında uyğunluğu proqnozlaşdırmağa imkan verir.

Məsələn, data-validator kitabxanasının ən son 2.x versiyasını daxil etmək üçün platform.dep faylına bu sətri əlavə edin: {"data-validator": "^2.1.0"}. ^ simvolu yalnız kiçik yenilənmələrin və yamaların avtomatik yüklənməsinə icazə verir, lakin əsas versiyanı dəyişməz saxlayır.

Asılılıqları quraşdırmaq və ya yeniləmək üçün terminalda ax-get install əmrini icra edin. Bu əmr platform.dep faylını oxuyur və tələb olunan paketləri layihə daxilindəki vendor/ qovluğuna yükləyir.

İlk install əmrindən sonra tətbiq çərçivəsi platform.lock faylı yaradır. Bu fayl hər bir asılılığın dəqiq quraşdırılmış versiyasını qeyd edir və komanda üzvləri arasında mühitlərin eyniliyini təmin edir. Bu faylı versiya nəzarət sisteminə (məsələn, Git) əlavə etmək mütləqdir.

Şəxsi və ya korporativ repozitoriyalardan kitabxana əlavə etmək üçün platform.dep faylında source atributundan istifadə edin. Sintaksis belədir: {"my-internal-lib": {"version": "1.0.5", "source": "git@gitlab.company.com:libs/my-internal-lib.git"}}.

Versiya toqquşmaları baş verdikdə, ax-get install prosesi dayanır və terminalda ziddiyyətli asılılıqlar barədə məlumat göstərir. Həll yolu olaraq, platform.dep faylında mübahisəli kitabxananın konkret versiyasını, məsələn, “1.4.2” olaraq, tilda (~) və ya kare (^) işarələri olmadan dəqiq göstərin.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *